Bijna 9000 kilometer

Lieve Schatten,

Na bijna 9000 kilometer, 185 uur in de (chicken)bus, 14 uur op de boot en ongeveer 23 vlieguren (de terugreis nog niet meegeteld) is onze reis bijna ten einde. Zo lang naar toe geleefd en dan nu bijna ten einde, maar wat hebben we het gaaf gehad, veel gedaan, veel gezien en veel beleefd, waanzinnige leuke, aardige en lieve mensen ontmoet, en maar eens te meer ontdekt dat we het buuitengewoon hebben in Nederland met al onze luxe. Een ervaring om nooit meer te vergeten.

Ons laatste weekje Monterrico was werkelijk fantastisch. Naast alle armen mensen die we onderweg zijn tegen zijn gekomen hebben we nu ook de rijken uit Guatemala city ontmoet. Hele aardige lui die gestudeerd hebben in Amerika, zeer goed Engels spreken en ons hebben uitgenodigd om de verjaardag van hun kleinzoon mee te vieren aan het zwembad. Daarnaast een Amerikaans stel, die een dochter uit Guatemala aan het adopteren zijn. Hij is CEO van een airline in Minnesota en doet veel zaken met Transavia dus dat was wel weer geestig. We hebben de hele week niets gedaan behalve zwemmen, zonnen en boeken lezen. Dat was ook echt even nodig want we waren toch wel wat vermoeid. Pip zwemt inmiddels het halve zwembad onder water, ze had het ineens door en Em snorkelt als de beste, vandaar de snorkels. Vannacht hebben we geslapen in Antigua en over een uurtje vertrekken we met de taxi (no more buses naar Guate) for some last minute shopping en het vliegtuig van morgen.

We kijken uit naar onze fuif op zondag en nee Hans bemoei je er maar niet mee, als iedereen namelijk tegelijk gaat komen dan past het niet. Dus een setje in de ochtend en een setje in de middag komt heel goed uit.

De atlas is niet nodig we hebben een (hetzij inmiddels ietwat gescheurde) maar prachtig mooi ingekleurde landkaart waar precies op te zijn is waar we zijn geweest, sterker nog twee.

Lieve schatten, dikke kussen en tot heel gauw.