Een dipje

Lieve allemaal,

Na ons prachtige hotel en dito lago Atitlan was het heel moeilijk om weer te wennen aan de chickenbus en een minder luxe hotel. Wat zijn we toch verwend in nederland, met een huis, verwarming, een warme douche, twee autos, een wasmachine etc etc etc. Je raakt weer snel gewend aan alle luxe en het is weer even afzien als je onder een lauwe tot koude douche moet, vooral Pip heeft moord en brand geschreeuwd. Anyway na Atitlan zijn we vertrokken naar Quetzaltenango, in de guatemaleense volksmond Xela genaamd.

In de lonely planet staat dat de meeste turistas Xela eigenlijk de leukste stad van Guate vinden. Wij vonden er echter geen zak aan waardoor er een enorm ik wil naar huis gevoel ontstond bij ons allen. Tel daar een moi hotel bij op, een lauwe tot koude douche, een een ijskoude stad dan wordt dat gevoel al gauw vertienvoudigd in een luttele 24 uur. Ondanks het ik wil nu naar huis gevoel hebben we een leuke tour gemaakt naar oude koloniale kerken (fotos zetten we er volgende keer op) maar Xela hadden we vrij snel gezien.

Omdat we toch even wilden checken of we niet een weekje eerder naar huis konden zat er eigenlijk niets anders op dan naar Guatemala city te reizen en in persoon het kantoor van Iberia te bezoeken omdat zij noch de mail beantwoorden noch de telefoon opnemen. Zo gezegd zo gedaan, gisteren stonden we inclusief alle rugzakken voor de deur. Eerder naar huis was geen probleem alleen moet je wel even wat geld meenemen, om precies te zijn 600 dollar of 400 euris. Dat vinden we net even te veel, en inmiddels zijn we weer over onze dip heen. Guatemala is namelijk een verrassend aardige stad, we hebben een prima hotel en het is hier heerlijk warm.

Vandaag hebben we al onze regelzaken gedaan, internetten, bellen met het thuisfront. Lieve Wil van harte gefeliciteerd met je verjaardag en Nathal is vandaag 40 geworden dus ook hiep hiep hoera. En Peet beterschap met al je ribben en heiligbeen, een echte broccolipiloot zou Pip zeggen. Verder hebben we een nieuwe tas gekocht voor Rich want zijn rugzak is uit elkaar gevallen een nog wat kados, je kan hier blijven kopen van alle artesanias want alles is even leuk. Kortom gelukkig weer een prima dag. Morgen gaan we in een eerste klas bus (geen chickenbussen meer) naar Flores om naar Tikal te gaan. Daarna de grens over naar Belize om straks te eindigen in een mooi hotel (we hebben tenslotte ineens 400 euro over) in Monterico aan de playa. Lieve allemaal we zijn het aftellen voor de terugreis begonnen en staan de 30ste weer op SPL en kijken uit naar onze thuiskomst.

Veel liefs van ons.